To było otwarcie festiwalu, na które czekaliśmy. Werner Herzog powrócił do dokumentu w wielkim stylu i…jednocześnie potwierdził, że nie powinien już wracać do kina fabularnego.
Lo i stało się. Zaduma nad światem w sieci to zaproszenie w podróż z Herzogiem po świecie internetu – od samego jego powstania w pokoju uniwersyteckim, skąd z wielkiego, acz niepozornego urządzenia wysłano pierwszy sygnał na odległość, po przewidywania co się z nim stanie w przyszłości.
To jest podróż godna podjęcia. Herzog, w przeciwieństwie do swoich ostatnich prób fikcji fabularnej, jest genialnym obserwatorem rzeczywistości. Co ważne jest też obserwatorem pełnym poczucia humoru. W chwilach, kiedy coś takiego piszę, wydaje mi się, że Herzog w ten sposób odreagowuje swoje relacje z Klausem Kinskim. Nie zmienia to jednak faktu, że jest on głównym powodem sukcesu tego filmu – bez jego stylu, jego osobistego wkładu w Lo i stało się…, w końcu bez jego narracji (ach ten genialny, twardy akcent!), żaden z nas nie wciągnąłby się tak mocno w historię opowiadaną już wielokrotnie, nawet podczas poprzedniego festiwalu (choćby doskonały dokument o Aaronie Schwartzu).
A jednak – Herzog dokonuje po raz kolejny dokumentalnego cudu. Przedstawia nam chyba najbardziej ekscentryczne, pozytywnie zakręcone postaci, które stały za tym „wynalazkiem”, zmianą współczesnego świata. Bez istnienia internetu, ku Waszej uciesze lub nie, nie bylibyście w stanie przeczytać tej recenzji. Wiele współczesny świat zawdzięcza tym ludziom, którzy z taką swadą opowiadają o zapoczątkowanych przez siebie przemianach.
Można Lo i stało się… traktować jako dwustronną przysługę – Herzog pozwolił nam, laikom, poznać lub przypomnieć sobie (Kevin Mitnick, Elos Musk) najważniejsze postaci, które przysłużyły się internetowej rewolucji. One z kolei brawurowo przywróciły Herzoga na należne mu miejsce w reżyserskim firmamencie, zarezerwowane dla najlepszych dokumentalistów.
